In the electric mist. Γαλλία/ΗΠΑ, 2009. Σκηνοθεσία: Μπερτράν Ταβερνιέ. Σενάριο: Γιέρζι Κρομολόφσκι, Μαίρη Ολσον-Κρομολόφσκι, από μυθιστόρημα του Τζέιμς Λι Μπερκ. Ηθοποιοί: Τόμι Λι Τζόουνς, Τζον Γκούντμαν, Πίτερ Στάρσγκαρντ, Κέλι ΜακΝτόναλντ. 117'

Στους βαλτότοπους της Λουϊζιάνα, ένας αστυνομικός ντετέκτιβ προσπαθεί να εξιχνιάσει μια σειρά δολοφονίες από έναν κατά συρροή δολοφόνο, σε ένα σύγχρονο φιλμ νουάρ που συνδυάζει με τρόπο συναρπαστικό το μυστήριο με την ποίηση και το φανταστικό.

Μυστηριώδεις δολοφονίες, ενοχές αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος είναι στο επίκεντρο του συναρπαστικού αστυνομικού θρίλερ «Καταιγίδα στην ομίχλη», που ο Γάλλος σκηνοθέτης Μπερτράν Ταβερνιέ γύρισε στην Αμερική, με βάση το μυθιστόρημα «Στην ηλεκτρική ομίχλη με ομόσπονδους νεκρούς» του Τζέιμς Λι Μπερκ. Η ταινία αφηγείται τις έρευνες του αστυνομικού ντετέκτιβ Ντέιβ Ρόμπισο (Τόμι Λι Τζόουνς) να εξιχνιάσει τη σχέση ανάμεσα στις σεξουαλικές δολοφονίες γυναικών, από έναν κατά συρροή δολοφόνο, στους βαλτότοπους της Λουϊζιάνα, με ένα παλιότερο φόνο που έγινε τριάντα χρόνια πριν, τη στιγμή που στους χώρους γυρίζεται μια ταινία με θέμα τον αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Ο Ταβερνιέ μετέφερε την ιστορία από τη δεκαετία του '90, όπως παρουσιάζεται στο μυθιστόρημα, στη Λουϊζιάνα μετά τον τυφώνα Κατρίνα, και τα επακόλουθα της τραγωδίας, ιδιαίτερα στην περίεργη σπατάλη των εκατομμυρίων δολαρίων που δόθηκαν για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης περιοχής. Εδώ δεν πρόκειται απλά για το συνηθισμένο αμερικανικό φιλμ νουάρ αλλά για μια σύζευξη του πρώτου με το γαλλικό νουάρ, με τη φρέσκια ματιά ενός σκηνοθέτη που βλέπει πίσω από τις εικόνες και που, όπως μου ανέφερε ο ίδιος σε συνέντευξή του, «όταν κάνω μια ταινία μ' αρέσει να εξερευνώ το χώρο, να μαθαίνω γι' αυτόν - έτσι για την ταινία μου αυτή έκανα πολλές έρευνες, άκουγα, άνοιγα τα μάτια μου να αντιληφθώ τον κόσμο και την ατμόσφαιρα. Γιατί, όπως αναφέρει και ο Ρόμπισο στην ταινία, όταν κοιτάς, πρέπει και να βλέπεις».

Αυτήν ακριβώς τη ματιά πετυχαίνει ο σκηνοθέτης, δίνοντας μιαν άλλη διάσταση στην όλη αφήγηση (σ' αυτό βοηθά ιδιαίτερα η ατμοσφαιρική φωτογραφία του Μπρούνο ντε Κίζερ), χρησιμοποιώντας με φαντασία τη μουσική και τους χώρους (ιδιαίτερα τους βαλτότοπους της Λουϊζιάνα) και συνδυάζοντας την ατμόσφαιρα του φιλμ νουάρ μ' εκείνη ενός φανταστικού-ποιητικού κινηματογράφου. Ενώ, ταυτόχρονα, αναμιγνύει τη ρεαλιστική έρευνα για την ανακάλυψη του δολοφόνου, με διάφορα φλας-μπακ τόσο από το παλιότερο έγκλημα όσο και με διάφορες φανταστικές σκηνές του Ρόμπισο με έναν ανάπηρο Νότιο στρατηγό της εποχής του Εμφυλίου. Ακόμη, βρίσκει την ευκαιρία να κάνει κι ένα σχόλιο πάνω στον κινηματογράφο και τις τηλεοπτικές σαπουνόπερες καθώς και τη σχέση της μαφίας με το Χόλιγουντ, μέσα από μια δευτερεύουσα ιστορία με έναν αυταρχικό, μπλεγμένο με τη μαφία, παραγωγό (Τζον Γκούντμαν) κι έναν τηλεοπτικό σταρ με τον οποίο πιάνει φιλίες ο πρωταγωνιστής ντετεέτιβ του. Με ένα ιδανικό στον ρόλο του ντετέκτιβ Τόμι Λι Τζόουνς να ερμηνεύει με ξεχωριστή δύναμη και διεισδυτικότητα την πολύπλευρη (τόσο τη σκληρή όσο και την τρυφερή) προσωπικότητά του.

Μόνοι οι γενναίοι

Φαινόμενο σύγχρονο, ιδιαίτερο και αντιφατικό. Οι Γάλλοι εισβάλλουν, διορθώνουν και αποκαθιστούν τη χαμένη τιμή της Αμερικής. Δούρειος ίππος του γαλλικού κινηματογράφου, οι ξεχασμένες αξίες του χολιγουντιανού Μain Stream. Παράδειγμα; «Ιn the electric Μist», δηλαδή «Καταιγίδα στην ομίχλη» του Μπερτράν Ταβερνιέ, γυρισμένο εξ ολοκλήρου στη Λουιζιάνα με πρωταγωνιστή τον Τόμι Λι Τζόουνς.

Lonely are the Βrave. Μόνοι είναι οι γενναίοι. Το μοτίβο πίσω από αυτό το μείγμα φιλμ νουάρ και Western μαζί. Μπροστά ο Ταβερνιέ, ο σκηνοθέτης του «Round Μidnight με πρωταγωνιστή τον Ντέξτερ Γκόρντον (1923-1990), από τα πιο θρυλικά σαξόφωνα στην διαδρομή της μαύρης τζαζ, βλέπει σίριαλ κίλερ. Αυτή η διάσταση τον φέρνει στη σημερινή εποχή. Πίσω ο στερεότυπος χαρακτήρας ενός ηθικού και αταλάντευτου σερίφη της περιοχής. Να δεις που μου θυμίζει τις «3 ταφές του Μελκιάδες Εστράδα». Δηλαδή μόνος εναντίον όλων. Και να δεις που η αναφορά του ίδιου χαρακτήρα προέρχεται από τον πεισματάρη Γουίλ Κέιν, δηλαδή τον Γκάρι Κούπερ του αλησμόνητου «Ηigh Νoon» του 1952 («Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές»). Ο Ταβερνιέ κάνει ό,τι έπρεπε να κάνουν οι Αμερικανοί. Ανοίγει το καπάκι της κιβωτού και ξεσκονίζει τα κειμήλια που μας έκαναν να αγαπήσουμε το σινεμά.

Αυτή η αγάπη είναι που κάνει τον Ταβερνιέ, δηλαδή τον Τόμι Λι Τζόουνς, να καταφύγει στο όνειρο και τη νοσταλγία. Αυτή η λησμονημένη από τους Αμερικανούς αγάπη είναι που κάνει τον σερίφη να βλέπει στο όνειρό του την μορφή ενός έντιμου στρατηγού των Νοτίων και του Εμφυλίου. Όμως η παραδοχή της ήττας είναι εμφανής. Ο σερίφης καταφεύγει στο όνειρο, δηλαδή την ουτοπία. Με σύμμαχο και συμπαραστάτη έναν νεκρό. From the grave ο μεγάλος γενναίος λοιπόν. Αυτός εμπνέει τον σερίφη τον ζωντανό. «Μείνε ακλόνητος στις αρχές και τους στόχους σου» του λέει. «Κακοί άνθρωποι καταστρέφουν τον κόσμο σου». Και ακόμα πιο πέρα: «Είμαστε τίμιοι αλλά υπηρετήσαμε άπληστους ανθρώπους». Επομένως; Οι νεκροί καθορίζουν τη διαδρομή του γενναίου σερίφη. «Δεν έχω άλλη επιλογή» ο Τόμι Λι Τζόουνς ομολογεί.

Οι νεκροί αναδύονται από τον βάλτο της Αμερικής. Προσέξτε την επαγωγική λογική. Λουιζιάνα, δηλαδή αποικία της Γαλλίας, δηλαδή Νότος, δηλαδή ρατσισμός. Αυτό από το χθες το ιστορικό. Σήμερα ο τυφώνας Κατρίνα. Δουλεμπόριο λευκής σαρκός, σίριαλ κίλερ κοριτσιών και μέσα στο σκατό να κολυμπάει ένας αρχιμαφιόζος ιταλικής καταγωγής με το παρατσούκλι Βaby Feet (Τζον Γκούντμαν). Ποιος ο ένοχος αυτών των δολοφονιών; Όλα συνδέονται με το παρελθόν. «Ξέχασε το παρελθόν. Δεν έχεις οίκτο;» τον ρωτάει η γυναίκα του. Όχι! Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές Η μυθολογία από τους ηττημένους. Γι΄ αυτό πάντα με τους Ινδιάνους. Γι΄ αυτό πάντα με τον Κλιντ Ίστγουντ και τον Τόμι Λι Τζόουνς. Χωρίς αυτούς το αμερικανικό σινεμά θα ήταν μόνο για νεκροζώντανους οργανισμούς!

Με δυο λόγια: Σερίφης παλαιών αρχών στη Λουιζιάνα της παρακμής προσπαθεί να εξιχνιάσει δολοφονίες νεαρών γυναικών. Όλες οι ενδείξεις και τα στοιχεία οδηγούν στην περίπτωση σίριαλ κίλερ. Πρώτος ύποπτος στη λίστα ένας αρχιμαφιόζος γιγαντιαίων διαστάσεων. Όμως κάθε φορά που μια πόρτα ανοίγει, μια δεύτερη κλειστή τον εμποδίζει. Έτσι στο παρελθόν επιστρέφει. Όλα εξηγούνται από την κατάληξη μιας παλιάς σχέσης. Το παρελθόν φυγείν αδύνατον.

Περισσότερα για την ταινία

Η ταινία βασίζεται στο παγκοσμίως γνωστό best seller του Τζέιμς Λι Μπερκ «In the electric mist with confederate dead». Γεννημένος στο Χιούστον του Τέξας to 1936, ο Τζέιμς Λι Μπερκ, πήρε το πτυχίο του στην αγγλική λογοτεχνία και πέρασε από πολλά πόστα μέχρι να γίνει παγκοσμίου φήμης συγγραφέας. Αρκετά βραβεία Edgar για καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα και μια υποψηφιότητα για βραβείο Πούλιτζερ (The Lost Get-Back Boogie) συνθέτουν την εικόνα ενός καταξιωμένου συγγραφέα του οποίου τρία μυθιστορήματα έχουν μεταφερθεί στην μεγάλη και στην μικρή οθόνη αντίστοιχα (In the electric mist with confederate dead, Heavens Prisoners, Two for Texas). Ζει στη Λουιζιάνα, είναι παντρεμένος 46 χρόνια με την γυναίκα του Περλ και έχουν 4 παιδιά.

Επίσημη συμμετοχή στο φεστιβάλ του Βερολίνου.

• Από το σκηνοθέτη των ταινιών Round Midnight, It all Starts Today, The Bait, D'Artagnan's Daughter, Μπερτράντ Ταβερνιέ.

Τόμι Λι Τζόουνς-Ντέιβ Ρομπισό

Ο Τόμι Λι Τζόουνς ήταν υποψήφιος για OSCAR Β αντρικού ρόλου για την ταινία JFK (1991) του Όλιβερ Στόουν, ενώ τελικά βραβεύτηκε στην ίδια κατηγορία για την ταινία The Fugitive (1993) για την οποία απέσπασε και την Χρυσή Σφαίρα. Οι επόμενες ταινίες όπως The Client, Batman Forever, Men In Black 1 & 2, Space Cowboys, Double Jeopardy τον καθιέρωσαν στο είδος της αστυνομικής περιπέτειας ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο στις Κάννες για την ερμηνεία του στην ταινίαThe Three Burials of Melquiades Estrada η οποία βραβεύτηκε και για το σενάριό της. Τέλος το 2007 προτάθηκε για OSCAR A ανδρικού ρόλου για την ταινία In the Valley of Elah.

Ο ντετέκτιβ Ντέιβ Ρομπισό, βετεράνος του Βιετνάμ και πρώην αστέρας του μπέιζμπολ στο σχολείο, είναι παθιασμένος με δύο πράγματα: να επιβάλλει το νόμο και να εξιχνιάζει τις μυστηριώδεις υποθέσεις. Θα κάνει ότι προστάζει η δικαιοσύνη, κάτι που τον οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια. Εκτός από το να συλλάβει τον εγκληματία, θα κληθεί να προστατεύσει και την οικογένειά του.

Πίτερ Σάρσγκααρντ- Έλροντ Σάικς

Ο Πίτερ Σάρσγκααρντ έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη οθόνη με τις ταινίες Dead Man Walking και The Man In The Iron Mask. Έγινε ευρέως γνωστός από τους ρόλους του στις ταινίες Κ-19: The Widow maker και Shattered Glass για την οποία ήταν υποψήφιος για την Χρυσή Σφαίρα. Επόμενες ταινίες του ήταν οι: Garden State, Flight plan, Jarhead, Rendition.

Ο Έλροντ Σάικς είναι ένας 40άρης πρωτοκλασάτος ηθοποιός του Χόλιγουντ που φτάνει στη Λουιζιάνα για να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία με θέμα τον Εμφύλιο πόλεμο. Γνωρίζει τον ντετέκτιβ Ρομπισό όταν ο τελευταίος τον σταματά για επικίνδυνη οδήγηση υπό την επήρεια μέθης. Ο ηθοποιός θα τον οδηγήσει στην ανακάλυψη ενός πτώματος ξεβρασμένο σε μια λίμνη και οι δύο άντρες θα δεθούν και θα γίνουν καλοί φίλοι.

Τζον Γκούντμαν- Τζούλι «Μπέιμπι Φιτ» Μπαλμπόνι

Κλασικός Κοενικός ηθοποιός καθώς έγινε γνωστός πρωταγωνιστώντας στις ταινίες του διάσημων αδερφών Κόεν, Raising Arizona, Barton Fink, The Big Lebowski, O Brother Where Art Thou. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει ταινίες όπως Always,

Flintstones, Blues Brothers, Bringing Out The Dead, Storytelling, Monsters Inc, Speed Racer. Ήταν υποψήφιος για την Χρυσή Σφαίρα Β Ανδρικού ρόλου για την ταινία Barton Fink ενώ απέσπασε τελικά το βραβείο για την τηλεοπτική σειρά Roseanne.

Ο Μπαλμπόνι συνήθιζε να παίζει μπέιζμπολ με τον Ρομπισό στο σχολείο…Από τότε τα σταυροδρόμια τους θα διασταυρώνονται για λάθος λόγους καθώς ο Μπαλμπόνι είναι ένας από τους τοπικούς γκάνγκστερς. Είχε προσπαθήσει να σβήσει το άσχημο παρελθόν του αλλά χωρίς επιτυχία. Η «ιστορία» του με τον Ρομπισό τον κάνει να δέχεται την σκληρή συμπεριφορά του ντετέκτιβ χωρίς να απειλεί την ζωή του.

Κέλι ΜακΝτόναλντ- Κέλι Ντράμοντ

Γεννημένη στην Γλασκόβη, η Κέλι ΜακΝτόναλντ έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη με την ταινία Trainspotting (1996) και συνέχισε με ταινίες όπως Elizabeth, Gosford Park, Finding Neverland, A Cock and Bull Story και No Country For Old Man για την οποία ήταν υποψήφια για το βραβείο BAFTA.

Η Κέλι Ντράμοντ, μια όμορφη ηθοποιός του Χόλιγουντ θα γνωρίσει και αυτή τον ντετέκτιβ Ρομπισό όταν εκείνος θα σταματήσει το αυτοκίνητο του Έλροντ. Θα προσπαθήσει με τα γυναικεία της προσόντα να γλιτώσει τον φίλο της από μια κλήση για επικίνδυνη οδήγηση με αποτέλεσμα να εισπράξει την περιφρόνηση του Ρομπισό. Σύντομα, όμως, θα έχει την ευκαιρία να δείξει ότι η αξία της δεν περιορίζεται σε εξώφυλλα περιοδικών.

Μέρι Στινμπέργκεν- Μπούτσι

Η Μέρι Στινμπέργκεν έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη με την ταινία Goin South(1978) και 2 χρόνια αργότερα βραβεύτηκε με το ΟSCAR και τη Χρυσή Σφαίρα Β ρόλου για την ταινία Melvin and Howard. Ένα χρόνο αργότερα ήταν υποψήφια για την Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας για την ταινία Ragtime. Επόμενες ταινίες-σταθμοί στην καριέρα της ήταν οι: A Midsummer Nights Sex Comedy, Parenthood, Whats Eating Gilbert Grape, Philadelphia, Nixon, I Am Sam, Sunshine State, Inland Empire, The Brave One.

Η Μπούτσι, μια όμορφη γυναίκα είναι παντρεμένη με τον Ρομπισό. Έχουν ένα ευτυχισμένο σπιτικό αλλά το μοναδικό άγχος της Μπούτσι είναι να καταφέρει να διατηρήσει την ηρεμία και ασφάλειά τους, δεδομένου του επαγγέλματος του συζύγου της.

Νεντ Μπίτι- Τουίνκι Λεμόιν

Ο Νεντ Μπίτι έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη οθόνη με την ταινία Deliverance (1972) ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα προτάθηκε για OSCAR Β΄ ρόλου για την ταινία

Network. To 1991 ήταν υποψήφιος για την Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας για την ταινία Hear My Song. Επόμενες ταινίες του ήταν οι εξής: He Got Game, Cookies Fortune, Charlie Wilson s War.

Ο Τουίνκι Λεμόιν είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας που έχει καταφέρει να αποκτήσει μια από τις μεγαλύτερες περιουσίες στην περιοχή. Οι δραστηριότητες του περιλαμβάνουν από παραγωγή ζάχαρης και εταιρία ασφάλειας μέχρι κινηματογραφικές ταινίες με συνεργάτη τον Μπαλμπόνι. Ο Τουίνκι δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι τις ερωτήσεις της αστυνομίας και του Ρομπισό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΡΑΝΤ ΤΑΒΕΡΝΙΕ

Ο Μπερτράντ Ταβερνιέ από πολύ νεαρή ηλικία αποφάσισε ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να γυρίζει ταινίες. Στην ηλικία των 14 ανακάλυψε τις ταινίες των Ρενουάρ, Φριτζ Λανγκ και Μπάστερ Κίτον στην γαλλική Ταινιοθήκη. Έκανε το ντεμπούτο του ως βοηθός του Ζαν Πιερ Μελβίλ στην ταινία The Forgiven Sinner και με την πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε, The Clockmaker of Saint-Paul (1974), απέσπασε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Τα επόμενα έργα του, Let Joy Reign Supreme (1975) και The Judge and the Assassin (1976) απέσπασαν αρκετά γαλλικά βραβεία. Το 1977 ήταν συμπαραγωγός για πρώτη φορά στην ταινία Spoiled Children, ενώ το 1980 γύρισε την αγγλόφωνη ταινία Death Watch στην Σκότια με πρωταγωνιστές την Ρόμι Σνάιντερ και τον Χάρβεϊ Καιτέλ, ταινία που του χάρισε την διεθνή αναγνώριση. Επόμενες ταινίες του ήταν οι A Weeks Vacation και Clean Slate με την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Το 1984, ο Ταβερνιέ κέρδισε αρκετά βραβεία με την ταινία A Sunday In The Country, ανάμεσα στα οποία ήταν και εκείνο της σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Καννών, το βραβείο κριτικών της Νέας Υόρκης και το βραβείο Βρετανών κριτικών. Η επόμενη ταινία του, Round Midnight (1985) ήταν μια ταινία για τη τζαζ μουσική που κέρδισε το OSCAR καλύτερης μουσικής επένδυσης. Οι ταινίες Beatrice και Life and Nothing But έγιναν γνωστές για τις εξαιρετικές ερμηνείες τους, ενώ αργότερα ο Ταβερνιέ άρχισε να γυρίζει ντοκιμαντέρ όπως οι ταινίες Mississipi Blues και The Undeclared War, μια 4ωρη ταινία για τον πόλεμο στην Αλγερία. Το 1994, μια βδομάδα πριν ξεκινήσει η παραγωγή της ταινίας D Artagnan s Daughter ανέλαβε να την σκηνοθετήσει έναντι του Ρικάρντο Φρέντα. Το 1995 ήταν η χρονιά του να βραβευτεί με την Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία The Bait, ενώ το 1996 του απονεμήθηκε το βραβείο CESAR από τους συμπατριώτες του για την σκηνοθεσία της ταινίας Captain Conan.

Αργότερα η ταινία It All Starts Today (1999) απέσπασε το βραβείο κοινού στο Σαν Σεμπάστιαν. O Ζακ Γκαμπλέν πήρε την Αργυρή Άρκτο καλύτερης ερμηνείας στο φεστιβάλ Βερολίνου για το Safe Conduct (2002), ενώ πρωταγωνίστησε και στην επόμενη ταινία του Ταβερνιέ Holy Lola (2004).